ខេត្ដកំពង់ឆ្នាំង ៖ កុមារាម្នាក់ក្នុងចំណោមសិស្សសាលាជាច្រើននាក់ ដែលទើបចេញពីសាលារៀន បាននិយាយថា ៖ «អាចយ វាខានទៅរៀន៣ថ្ងៃហើយ ព្រោះវាគ្រុន ខ្ញុំបានសុំច្បាប់គ្រូឱ្យវាហើយ» ។ មិត្តភក្ដិរៀនថ្នាក់ជាមួយកុមារាឈ្មោះ ឈិន វីរៈ ហៅចយ បានបញ្ជាក់បែបនេះពេលដែលភ្នាក់ងារយើងកំពុងថតយករូបភាពកុមារា ឈ្មោះ ចយ កំពុងដេកដណ្តប់ភួយទាំងក្តៅខ្លួន រងាចំប្រប់នៅពីក្រោយជីដូនជរាពិការ អាយុ៨១ឆ្នាំ ។ ទិដ្ឋភាពយ៉ាងកំសត់នេះ បានកើតឡើងលើគ្រួសារមួយ ដែលសល់តែជីដូនចាស់ជរា ពិការម្នាក់ រស់នៅជាមួយចៅប្រុសអាយុ១០ឆ្នាំ លើដីមួយកន្លែងជារបស់ស្ថានីយរថភ្លើងរមាសស្ថិតក្នុងភូមិស្រែតា ជ័យ ឃុំអភិវឌ្ឍន៍ ស្រុកទឹកផុស ខេត្តកំពងឆ្នាំង ។
គួររំលឹក ថា បន្ទាប់ពីបណ្តាញផ្សព្វផ្សាយសង្គម បានបង្ហោះរូបភាពកុមារាអាយុ១០ឆ្នាំ ម្នាក់រៀនថ្នាក់ទី២ នៅសាលាបឋមសិក្សារមាស រស់នៅដោយការរើសអេតចាយ ចិញ្ចឹមជីដូនអាយុ៨១ឆ្នាំ ព្រោះតែម្តាយ-ឪពុកលែងលះគ្នាហើយ បោះបង់ពួកគាត់ចោល ឱ្យរស់កណ្តោចកណ្ដែងជាង៣ឆ្នាំហើយនោះ ភ្នាក់ងារយើងបានចុះទៅដល់ខ្ទមដែលពួកគាត់រស់នៅ ។
ក្នុង ខ្ទមប្រក់ស្លឹកធ្លុះធ្លាយ ដូនចាស់ដែលមានអាយុ៨១ឆ្នាំ មានឈ្មោះ អ៊ូ យឿន បានរៀបរាប់ថា កូនស្រីគាត់ឈ្មោះ ប្រាក់ ដាវី បានចេញទៅរកស៊ី ហើយបានបាត់រហូតដោយបន្សល់ទុកកូនប្រុសម្នាក់ឈ្មោះ ឈិន វីរៈ ហៅអាចយ ឱ្យគាត់មើលថែ ដោយមិនដែលបានផ្តល់លុយកាក់មកឱ្យគាត់១រៀលឡើយ ។
កាលពី២ ឆ្នាំមុនគាត់បានធ្លាក់ពីលើគ្រែ ហើយបានពិការដល់សព្វថ្ងៃ និងរស់ដោយក្តីលំបាកវេទនា បានបងប្អូនអ្នកជិតខាងជួយផ្តល់ប្រាក់កាសបន្តិចបន្តួច គ្រាន់ទិញបាយហូបពីរនាក់ចៅ ។ ពេលខ្លះ ចៅប្រុស អាចយ វាដើររើសអេតចាយលក់បាន៥០០ ទៅ១,០០០រៀល ទិញបាយមកហូប ពេលខ្លះក៏ដាច់បាយដែរ ជួនកាល បានអ្នកជិតខាងឆ្លៀតមកបោកខោអាវ លាងសំអាតខ្លួនប្រាណឱ្យគាត់ ព្រោះតែគាត់ពិការ ហើយពេលនេះ គាត់ដំបៅត្រគាកទៀត ព្រោះតែដេកខ្លាំងពេក ។ ចុងក្រោយលោកយាយសូមអំពាវនាវដល់សប្បុរសជននានាមេត្តាជួយដល់គាត់ផង ។
សូមបញ្ជាក់ថា ក្នុងថ្ងៃដដែលនោះដែរ ក៏មានសប្បុរសជននានា ផ្តល់អំណោយដល់លោកយាយ អ៊ូ យឿន តាមរយៈភ្នាក់ងារយើងមានទឹកប្រាក់សរុប២៨ម៉ឺនរៀល ហើយលោកយាយបានជូនពរ និងឱ្យធម៌ផងដែរ ។ ក្នុងពេលនោះដែរ មានស្ត្រីម្នាក់ឈ្មោះ ព្រឿន ស្រីនីន ដែលជាអ្នកលក់បាយជាប្រចាំឱ្យលោកយាយ និងចៅកំសត់ខាងលើបាននិយាយថា ៖ « អាចយ វាទិញបាយខ្ញុំរាល់ថ្ងៃ បាយ៥រយរៀល សម្ល១ពាន់រៀល ខ្ញុំថែមឱ្យរហូតជាង១ឆ្នាំហើយ ។ ពេលខ្លះលក់បាយសល់ ខ្ញុំយកមកឱ្យដល់ផ្ទះ អាណិតគាត់ណាស់ អ្នកនៅជិតៗនេះមិនមើលនឹងភ្នែកទេ » ៕