ដងខ្លួនជាមនុស្ស ក្បាល់ជាដំរី
17-October-2018 | ដោយ ពល បញ្ញា
ដងខ្លួនជាមនុស្ស ក្បាល់ជាដំរី គឺជា ព្រះគណេស មានរឿងមួយ ពោលថា: ព្រះសិវៈច្រើនតែស្ដេចចូលទៅកាន់ទីដែលព្រះបព៌តីកំពុងស្រង់ទឹក ដោយព្រះនាងមិនដឹងខ្លួន ។ ឯព្រះនាងតែងយកក្អែលរមៀតដែលលាបព្រះកាយមកសូន្យ ហើយនិម្មិតជាប្រុសរូបល្អសម្រាប់ជាទ្វារបាល ។ ថ្ងៃមួយ ព្រះសិវៈស្ដេចចូលទៅរកព្រះបព៌តី ក៏ត្រូវអ្នកចាំទ្វារហាមឃាត់ មិនឲ្យស្ដេចចូលទៅ ហើយផ្ដៅវាយបណ្ដេញព្រះសិវៈ ២ខ្វាប់ ព្រះសិវៈទ្រង់ក្រោធនឹងការប្រព្រឹត្តផ្ដេសផ្ដាសរបស់ឆ្មាំ ក៏សម្ដែងព្រះតេជះ ក៏តស៊ូនឹងអ្នកចាំទ្វារមិនបាន សូម្បីតែព្រះវិស្ណុនិងពួកទេពមកជួយ ក៏នៅតែតស៊ូនឹងអ្នកចាំទ្វារមិនបាន នៅទីបំផុត ព្រះវិស្ណុក៏ប្រើឧបាយនិម្មិតជាស្រីរូបល្អ អ្នកចាំទ្វាររវល់តែសម្លឹងមើលរូបស្រីមាយា ទើបជាឱកាសឲ្យព្រះវិស្ណុកាត់កអ្នកចាំទ្វារដាច់ទៅ ។
រឿងនេះ ជ្រាបដល់ព្រះបព៌តីៗទ្រង់ខ្ញាល់ជាអនេកប្រការ ទាល់តែព្រះសិវៈត្រាស់ឲ្យទេពតា ទៅរកកាត់យកក្បាលសត្វ ដែលដេកយកក្បាលទៅឧត្តរទិសមក ទេពតាអង្គនោះបានកាត់ក្បាលដំរីមកត អ្នកចាំទ្វារទើបមានក្បាលជាដំរី ហើយព្រះសិវៈទ្រង់តាំងឲ្យជាធំ ក្នុងពពួកទេពដែលទទួលបម្រើព្រះសិវៈ ដែលហៅថា "វិនាយក" មួយពួកទេពដែលទទួលបម្រើព្រះសិវៈ ដែលហៅថា "វិនាយក" មួយពួក "គណៈ"មួយពួក អ្នកចាំទ្វារទើបបានឈ្មោះថា "គណេស" ឬ (គណបតី" ឬ "វិនាយក" ។ ដោយ លាង ម៉េងឡា ដកស្រង់ ៖ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ/ភាគទី៨/22
ចំនួនអ្នកទស្សនា
- ថ្ងៃនេះ2671
- ម្សិលមិញ9421
- សប្តាហ៍នេះ58331
- ខែនេះ173481
- ឆ្នាំនេះ173481
- សរុប20615937